West Side Story (2021)

Regie

Steven Spielberg is dus weer helemaal terug. Hij gebruikte de camera en de muziek geweldig, en nam voor veel scènes de tijd. Hij was niet bang voor een stilte af en toe, waardoor de dansnummers extra sterk naar voren kwamen. In zijn camerawerk zat wel veel 'lens flares', bijna zo veel als J.J. Abrams normaal gebruikt. Dit was soms wel een klein beetje storend, maar op andere momenten juist erg goed gedaan. Spielberg gebruikte licht namelijk zoals je op een podium zou gebruiken, en soms is daar backlight heel normaal. Ook viel het heel erg op dat er af en toe spots waren gebruikt, waarmee bijvoorbeeld Maria vaak belicht werd en daarmee een speciale plaats in het frame kreeg. Dit is een voorbeeld van de kleine eerbetonen die Spielberg in zijn versie aan deze klassieke musical meegeeft.

Hij had duidelijk erg lang een plan voor het stuk, en dat is te zien aan de secure uitvoering. Dit was vooral duidelijk in de dans scènes waarin de camera heel organisch door de complexe dansen heen zweefde. Hier moet heel veel voorbereidend werk in hebben gezeten. Wat ik ook leuk en klassiek Spielberg vond was de manier waarop de personages met elkaar konden praten en vooral heel jeugdig over kwamen. Dit deed me heel erg denken aan Hook bijvoorbeeld, waarin je ook die chaotische jongeren lol ziet hebben met elkaar op een natuurlijke manier.

Het enige waar ik dus meer moeite mee had was het einde, waar de drama wel hoog zat maar het tempo niet paste bij de rest van de film. Als daar de spanning langzaam toe had genomen tot het op een knappen stond en daarna komt een pistoolschot, sneller dan je het door hebt, zou ik de film waarschijnlijk nog veel beter hebben gevonden. Voor nu ben ik vooral blij met het klassieke Spielberg-werk.

Acteerwerk

De hoofdrolspelers zijn natuurlijk Tony (Ansel Elgort) en Maria (Rachel Zegler). Deze jonge Romeo en Julia in New York vond ik opmerkelijk gecast, en zijn misschien wel de zwakste schakel in de film. Elgort is lang en een stuk ouder dan de kleine Zegler, en dit maakte hun relatie af en toe een beetje eng. Zegler is juist zeer petit en heeft hele grote onschuldige ogen, waardoor het leeftijdsverschil extra opviel. Toch kwam hun liefde vaak oprecht over. Het voelde wel wat egoïstisch toen ze geloofden dat de ruzie tussen de jeugdbendes om hen draaide en ze het eventueel op konden lossen, maar ook dit is realistisch aangezien jonge liefdes vaak geloven dat de wereld om hen heen draait. Het is oneerlijk om de acteurs met eerdere versies van de karakters te vergelijken, en dat doe ik dan ook niet. De muzieknummers waren anders dan we gewend zijn misschien, maar hadden zeker hun plaats in de film. Ik hoop vooral van Zegler meer te zien in de toekomst. Haar reactie op Tony die door het raam kwam zetten na de moord was heftig, en haar reactie op Tony’s dood was tranentrekkend, dus ik zie veel potentie voor een langere carrière.

Verder was het een cast vol met musical bekendheden, en dat was soms positief en soms negatief. Voor sommige acteurs, zoals Mike Faist die de rol van Jets bendeleider Riff speelde, zag je voor mijn gevoel erg duidelijk dat hij een podium gewend was. Zijn acteerwerk was groots en niet al te subtiel. Waar hij dan wel uitblonk was in het zingen en dansen dus het is een beetje de balans vinden misschien. Zijn accent, net als die van de meeste Jets, deed me erg denken aan de Newsies musical. Dit is ook niet gek, want Faist heeft daarin gespeeld en het speelt zich ook af in een ouderwets New York, maar het haalde me soms een beetje uit de film. Het leuke, en soms dramatische, is de jeugdigheid die de acteurs aan hun karakters geven. Vooral de Jets lijken kinderen, zelfs wanneer ze met echte wapens spelen. Het zijn grote kinderen die een spel spelen met echte en harde gevolgen. Een grappige noot vond ik wel dat het kinderen zijn met biceps die groter zijn dan hun hoofd. Dit deed een beetje denken aan volwassenen die middelbare scholieren speelde in series als Dawson's Creek.

Leuke bijrollen waren er zeker ook, voor bijvoorbeeld Brian d’Archy James als Sergeant Krupke, een acteur die ik altijd wel hoog heb zitten en hier vooral goed een wijkagent speelt die moe is en geen zin meer heeft in het najagen van de hangjeugd. Ik vond Anita erg sterk gedaan, met geweldige dans en heel emotioneel acteerwerk van Ariane DeBose, die in Hamilton de rol van “The Bullet” speelde. Ook de originele Anita, toneelactrice Rita Moreno, had een mooie rol als Valentina die een mooi eigen lied had.

Script

Wat heel goed over kwam in het verhaal was de nutteloosheid van de conflicten die we zien. De wijk gaat verdwijnen binnen weken, en toch vechten groepen om dit territorium alsof er nog een toekomst voor ze kan zijn. Het is niet veel meer dan een stel kinderen dat vast probeert te houden aan wat ze kennen, en dat maakt het extra dramatisch dat er mensen doodgaan om absoluut niets. Die verandering, met de nadruk op mensen die vechten tegen de toekomst met elkaar, maar geen kan hebben om deze te veranderen, vond ik het beste aan het script.