The Mitchells versus the Machines
Plot
Een eigenzinnige, chaotische familie ondergaat samen een road trip, maar deze wordt verstoord wanneer de robot apocalyps plaatsvindt. Plotseling wordt de familie de onwaarschijnlijkste laatste hoop van de mensheid.
Wanneer wil je de film kijken?
De film is een verrassend leuke film die je op kan zetten als je er met aandacht naar kan kijken of wat achtergrondgeluid nodig hebt. Er zitten zowel kleine als grote grappen in, en de film werkt op meerdere niveaus.
Recensie
Echt een verrassend sterke animatiefilm, vooral als je er open ingaat. De animatie is grappig en inventief, het concept is leuk bedacht, en het totaal is gewoon goed uitgevoerd. De stijl van animeren was chaotisch maar paste helemaal bij de soort mensen waar het over ging, die met manie en energie van het scherm afspatte. Het geheel was kleurrijk, vrolijk en vermakelijk. Normaal lach ik zelden hardop om films, maar hier heb ik meermaals moeten grinniken. De centrale familie was aandoenlijk en het je leefde echt met ze mee.
Spoiler analyse
Regie
Het tempo was, net als de animatie, snel en soms wat chaotisch. Het zocht de grenzen op van gekkigheid en ongeregeldheid, maar ging nooit te ver. Regisseurs Mike Rianda en Jeff Rowe weten heel strak het verhaal te vertellen, en te timing van de grappen was onnavolgbaar. De illustraties doen denken aan een Into the Spiderverse, want het blijft uniek en brengt een hele eigen stijl. Het is niet een standaard soort Disney of Pixar film, en kan daarom confenties helemaal loslaten. De sfeer die de regisseurs neerzetten is te vergelijken met Scott Pilgrim vs. the World, waarin ook snel gesneden wordt, veel metagrappen en still frames worden gebruikt.
Acteerwerk
Ik vond de acteurs er echt uitspringen. De simpele vader Rick (Danny McBride) voelde echt als iemand die met wanhoop zijn familie probeert te bereiken, en moeder Linda (Maya Rudolph) brengt de “fun mom” echt tot leven. Dochter Kate (Abbi Jacobson) en zoon Aaron (Mike Rianda) zijn nerderig en eigenzinnig en gaan nooit de grens van irritatie over.
Script
Het idee is vrij simpel, maar de grappen zijn goed geschreven en elk karakter had duidelijk een eigen stem. Aan het einde was het grote gevecht misschien wat geforceerd geschreven, maar dat is het enige negatieve punt van het script. Het zat goed in elkaar, was goed te volgen en probeerde niet te complex te doen. Ondertussen zaten er ondertonen van anders geaardheid en technologische afhankelijkheid in, die nooit te prekerig voelde. Al met al dus gewoon erg goed.