Predator 2
Plot
In Los Angeles in 1997 is de zomer heet en een oorlog tussen twee cartellen gaande. Lieutenant Michael R. Harrigan (Danny Glover) probeert de oorlog te stoppen, maar komt er tijdens zijn detectivewerk achter dat er in het midden van het conflict nog een extra partij gebruikmaakt van de verwarring om dood en verderf te verspreiden.
Wanneer wil je de film kijken?
Aangezien de film Prey nu op Disney+ te zien is, kan je bijna niet andere dan even kijken naar deze vaak ondergewaardeerde sequel. Het duurt even om in te komen, maar is een lekkere actiefilm om tijdens een warme zomeravond op te zetten.
Recensie
Predator was een goede film met een duidelijke dubbele laag en ook spannende actie, met een indrukwekkend concept voor een moord-grage alien. Het vervolg is een interessant concept, en zeker vermakelijk, maar is wat minder in de uitvoering. John McTiernan is niet teruggekomen voor de sequel, en had verschillende andere projecten lopen voor de film uitkwam, en ook hoofdrolspeler Arnold Schwarzenegger was wel gevraagd maar koos ervoor om niet terug te komen als de tweelingbroer van Dutch. In plaats daarvan heb je Stephen Hopkins, die net Nightmare on Elm Street 5: The Dream Child had geregisseerd. Een relatieve nieuwkomer, die met Predator 2 wat mij betreft zijn beste film heeft opgenomen. De actie is boeiend, en vooral de metro-scène is indrukwekkend opgenomen met een paar onverwachte camerahoeken en heel erg veel bloed. De spanning blijft constant in de film, en de karakters krijgen allemaal een paar momenten om zich aan de kijker voor te stellen. Er zijn een aantal onlogische sprongen in de film, en een aantal effecten die wat te hoog gegrepen zijn, maar toch over het algemeen een strakke edit en een goed opgenomen film. Schwarzenegger is vervangen door Danny Glover, die wat mij betreft niet onder doet voor de Oostenrijkse reus. Hij is wat sympathieker dan de Terminator, en voelt wat kwetsbaarder dan de muur van spieren. Ik ben vooral een fan van zijn constante frustratie met de hitte, en het zweet dat constant op zijn voorhoofd staat. Hij speelt deze opbouwende boosheid erg goed, en daarmee hoop je als kijker ook de hele tijd dat hij zijn kans krijgt om de Predator te pakken te krijgen. Het verhaal is tegelijkertijd simpel, twee drugsbendes vechten met elkaar en een Predator gebruikt het conflict om te jagen, als onlogisch. De overheidsorganisatie die op de alien jaagt is een beetje vaag, en de Predator organisatie op het schip die wel aanwezig is maar niets doet behalve een beetje cool rondhangen aan het einde is ook nogal vaag. Daarnaast is Danny Glover nogal roekeloos, en ik geloof niet dat hij niet geschorst was geweest na de derde keer insobordinatie vertonen. Als je die logische sprongen kan accepteren is er veel om leuk te vinden in de film en vooral de goed geschreven karakters.
Er is een thema in de hele franchise die mij ook hier weer opvalt: De Predator is geen goede jager. Hij speelt vals, gebruikt technologie om zich te camoufleren, en vecht eigenlijk nooit eerlijk. Soms doet hij alsof hij eerlijk speelt, door pijlen te gebruiken in plaats van explosieven als de tegenstander ook een boog gebruikt, of een klauw te gebruiken als de tegenstander een zwaard gebruikt. Dit is wel schijn eerlijkheid want hij heeft superieure wapens. Alsof je iemand met een musket tegenover iemand met een AK-47 zet. Het wegnemen van één van de zintuigen van de tegenstander voelt ook niet alsof hij eerlijk blijft in zijn jaag methodes. Daarnaast springt hij vaak in het midden van een vuurgevecht, incasseert hij de kogels met een sterk harnas, en gebruikt zijn hoogwaardige technologie daarna om de weerloze tegenstanders te vermoorden. Er zit eigenlijk geen eer in, en nauwelijks strategie. Als dit symbolisch moet zijn, om aan te geven hoe oneerlijk het menselijk jagen op dieren is, dan kan ik dat nog wel accepteren, maar ik denk eerder dat het filmmakers zijn die een jagend monster willen gebruiken in plaats van een ruimte reizende alien.
Voor de volgende film in de serie zou ik heel graag willen dat de filmmakers de aanwezigheid van de Predator geheim houden. Als ze geen ruimteschip laten zien in de opening van de film, kan je als kijker constant voor de gek gehouden worden en je afvragen wat er in de schaduw leeft. Als je dan halverwege de film erachter komt dat je eigenlijk naar een Predatorfilm kijkt, dan zorgt de mond-op-mond, of tegenwoordig chatroom-op-chat, er heus wel voor dat er veel filmfans naar de onverwachte sequel gaan. Tot die tijd blijf ik de franchise een voldoende vinden, maar nog niet echt goed.