Raya and the Last dragon

Regie

Regisseurs Don Hall, Carlos Lopés Estrada en John Ripa probeerde af en toe iets te veel te doen. Het scherm was vaak erg druk, niet alle actie was goed te volgen, en de omgevingen waren te ambitieus in hun ontwerp. Af en toe was het alsof je door een Disney pretpark liep, met verschillende thema’s en werelden. Dit zorgde soms voor een onsamenhangend gevoel. Waar sommige actie misschien wat tegenviel, zaten er wel erg indrukwekkende motion capture scènes in waarbij de vechters op een zeer natuurlijke manier bewogen. Hierdoor leefde ik wel mee met de karakters, en het trok me helemaal in de film. Het tempo lag af en toe wat laag, en het reizen door een onbekend land duurde best wel lang.

Acteerwerk

Awkwafina was de grote winnares van de film, als Sisu de draak. Ze was grappig en wereldvreemd en had goede timing. Soms raakte ze de grens van vervelend zijn aan, maar nooit al te lang en dit komt later ook nog terug in het verhaal. Ze is de alternatieve draak, en degene die niet bij haar soortgenoten paste. Dit geeft dan weer wat meer lagen aan haar verhaal.

Script

Het verhaal was complexer dan het had hoeven zijn, vooral omdat er lange scènes waren waar niet veel gebeurde. Het concept van een volledig nieuwe wereld in elkaar draaien is goed, maar daar heb je eigenlijk meer tijd voor nodig. De vergelijking met de animatieserie Avatar is snel gemaakt, want ook hier wordt uit het niets een wereld gebouwd met verschillende rijken die allemaal gebaseerd zijn op Aziatische landen en vechtstijlen, De vergelijking is wel terecht volgens mij, en waar Avatar meerdere seizoenen had om de wereld uit te diepen was Raya beperkt door de lengte van de film. Ik hou niet zo van nodeloze filmseries, maar ik had hier misschien wel een filmserie van willen zien waarin elke film meer in zou gaan op de verschillen tussen fantasierijke culturen. Nu ramde het verhaal soms iets te snel door van wereld naar wereld.