Darkman

Darkman

Plot

Wetenschapper Peyton Westlake (Liam Neeson) werkt aan een manier om kunstmatige huid te fabriceren, maar elke poging mislukt. Hij wordt onverwachts aangevallen wordt door gangsters in opdracht van Robert Durant (Larry Drake) raakt hij ernstig gewond en kan hij zich niet meer vertonen. De gangsters waren op zoek naar papieren de vriendin van Westlake (Frances McDormand) had gevonden in journalistiek onderzoek naar bouwfraude. Een behandeling om zijn huid te genezen mislukt, waardoor Westlake een mentale aandoening oploopt en hij ontsnapt uit het ziekenhuis om verward te raken in de bouwfraudezaak met zijn vriendin en de ganster.

Wanneer wil je de film kijken?

Als een terugblik op de films van de eind jaren ‘90 is de film grappig, maar hij is wel sterk verouderd. Voor elke Liam Neeson-fan is het een must-see, maar anders zou ik hem misschien toch overslaan.

Recensie

Darkman is een klassieker, en is de start van de acteercarrière van Neeson en een grote stap in de regiecarrière van Sam Raimi. Op het geschiedkundig belang van de film na is er niet al te veel boeiends aan de horror/superheldenfilm. Darkman is gemaakt op basis van een andere superheld, The Shadow, waar Sam Raimi geen rechten voor kon krijgen. Daarom maakte hij zijn eigen verhaal, op basis van Universal monsterfilms als The Invisible Man, The Mummy of Frankenstein. Om een soortgelijke film te maken is wel gelukt, maar ik ben bang dat de film voor een modern filmpubliek nogal langzaam en incoherent is. Tijd verschuift op gekke manieren, soms dagen en soms uren, zonder dat er een duidelijke indicatie is van de verstreken tijd. Ook verliest de film soms zicht op de toon, met horror-elementen afgewisseld door humor waardoor de enge stukken hun kracht verliezen. Ook vond ik Liam Neeson om eerlijk te zijn niet echt goed. Vooral als hij net veranderd in het monster Darkman en hij moet huilen hoor je de emotie niet echt, en is zijn acteerwerk komisch slecht. De focus op het monster element zorgt wel dat de effecten, vooral de make-up, erg goed gelukt is en nog steeds indrukwekkend eruit ziet. Het verhaal was soms wat ongeloofwaardig maar over het algemeen had het een goed detective-element erin. De manier waarop Darkman van gezicht kon wisselen in secondes was bijvoorbeeld redelijk ongeloofwaardig, maar wel leuk gevonden hoe hij dit gebruikte in zijn gevechten en zijn poging tot wraak. Een prima film om te zien hoe ver iemand als Sam Raimi is gekomen, maar toch niet de moeite om op te zoeken als je geen interesse hebt in de achtergrond van Neeson, McDormand of Raimi.

6.2/10