Regie

Jordan Peele is erg secuur in zijn films, en er gebeurt erg weinig per ongeluk. Ik raakte daardoor eigenlijk wat afgeleid in de eerste helft van de film. Tijdens de karakterontwikkeling, voordat het duidelijk werd dat de vliegende schotel een buitenaardse levensvorm was, was er genoeg tijd met lange dialogen waarbij ik probeerde uit te vinden wat de clues waren. Dit is een veelvoorkomend probleem voor een moordmysterie of een detective-film. Peele heeft voor mij de verwachting geschept dat de opletter achter diepere lagen kan komen tijdens de film, en daarom let je als kijker iets minder goed op wat er eigenlijk in de voorgrond gebeurt. Toch wist Peele weer de focus te krijgen op de hoofdrolspelers, en ik kon me weer verliezen in de film en niet in de achtergronden, door een hele sterke cast. Ik snap dat de regisseur de kijker langer wilde laten wennen aan de karakters, want het zijn gewoon hele boeiende mensen om naar te kijken en ze zorgen dat je voor ze juicht tegen het einde van de film. Ik denk dat Peele dit voor elkaar krijgt door grappig te blijven. Er zitten veel grappen in de eerste helft, en toch blijft het constant onheilspellend. Door deze balans komen de laatste scènes extra hard aan. Grappige mensen wil je niet dood zien gaan.

Acteerwerk

Keke Palmer als de hoog-energieke, soms irritante zus Emerald Haywood was fascinerend om naar te kijken. Ze straalde zo’n energie uit dat het ook praktisch onmogelijk was om niet naar haar te kijken. Iemand die erg met zichzelf in de knoop zit, naar therapie gaat, en ondertussen wel probeert deze onzekerheid te overcompenseren met haar persoonlijkheid. Het is een zeer gelaagd optreden, en ik ben blij dat ze heel veel aandacht kreeg voordat het monster element van de film begon.

Ook Brendon perea als Angel was erg leuk om naar te kijken. Een typische stoner die net uit een relatie kwam en daarom heel veel tijd over had om mee te denken met de broer en zus. Zijn achtergrond kwam goed over, en hij was nogal kwetsbaar in zijn acteren, als een puppy die nieuwe vrienden probeert te maken maar eigenlijk iets te enthousiast is.

Daniel Kaluuya kan heel goed onderkoeld spelen. Na eerdere expressieve rollen vind ik hem hier eigenlijk sterker. Vooral als een tegenstelling van het karakter van zijn zus werkt zijn spel heel goed. Als ze samen zijn dan zie je dat ze uit hetzelfde gezin komen, maar een hele andere manier hebben van omgaan met hun vreemde jeugd.

Eigenlijk was de hele cast sterk, waaronder Michael Wincott als de cinematograaf Antlers Holst, en kindster Ricky ‘Jupe’ Park, gespeeld door Steven Yeun.

Script

Mogelijk zit het script wat te vol met thema’s, waardoor je de hele tijd als kijker na moet denken over welk thema op dat moment wordt aangehaald. Ik vond een aantal boodschappen in de film, waaronder de angst voor het vreemde, de ondervertegenwoordiging van minderheden, de druk van sensationalisme op de samenleving, het verwerken van trauma, het probleem van perfectionisme en het respecteren van natuur. Allemaal moeten ze samenkomen in een film die tegelijkertijd grappig en eng moet zijn. Misschien probeert de film te veel te doen, of misschien is het juist geniaal dat alles uiteindelijk samen kan komen in één narratief. Het probleem is dat, na één keer kijken, ik hier niet echt over uit ben. Toen ik uit de filmzaal liep waren er veel mensen die redelijk in de war waren tijdens het nabespreken van de film. Het is boeiend om te zien hoe deze film uiteindelijk, in de loop der jaren, gewaardeerd wordt door het bredere publiek, en of dit zo’n cultklassieker is die uiteindelijk keer op keer bekeken wordt door een groep filmliefhebbers. Nu vond ik toch vaak dat er flashbacks in de film zaten die niet echt tot hun recht kwamen, en niet echt in het tempo paste. Het onderverdelen van de film in verschillende paarden vond ik wel boeiend, en dat gaf ook wel meer de indruk van structuur en gaf de kijker wat tijd om even te resetten voor het volgende deel. De onderverdeling zit in "Ghost," het eerste paard wat door de alien wordt opgegeten, "Clover," de naam van het tweede paard, "Gordy," de aap die Ricky een trauma heeft bezorgd, "Lucky," het overlevende paard and "Jean Jacket," het ontembare paard en de rede dat er een wig gedreven is tussen broer en zus. De laatste is ook de naam van de alien, die de broer en zus uiteindelijk weer bij elkaar brengt.