FLEE

Regie en script

De regie was dus prima maar niet te speciaal. De animatie was schokkerig, en voelde alsof het nog in een storyboard fase zat soms. Er zaten wel hele mooie toon- en stijlveranderingen in die de kijker meenemen in het hoofd van de verteller; dus dat bracht wel extra emotie mee met het verhaal. Het algehele verhaal had een aantal vreemde elementen. Zo snap ik niet precies wat de documentairemaker wilde zeggen met de manier van filmen van de praatsessies. Het voelde als een psycholoog die zijn patiënt aan het behandelen was soms. De stukjes van Amin in het heden waren daarom ook wat raar, want dat brak met de manier van vertellen die we vlak daarvoor nog opgezet zagen worden. Het verhaal van de homoseksualiteit is natuurlijk waargebeurd en gaf extra kracht aan de vereenzaming gevoeld door Amin. Dit had misschien wel wat sterker naar voren mogen komen. Het voelde nu alsof de conclusie van de film een soort onthulling wilde zijn, maar we wisten allang dat hij homoseksueel was, dat zijn ouders hem in een jurkje met een roze walkman lieten lopen, en dat zijn familie alles behalve conservatief is. Dit maakt het niet echt een onthulling, en die opbouw voelt daarom wat geforceerd en enigszins manipulatief. Het eindpunt raakte me daarom niet echt, maar andere scènes deste meer. De manier waarop de Russen met Amin omgingen maakte me echt boos en gaven een gevoel van onmacht, en het Noorse cruiseschip dat de vluchtelingen aan de Estse waterpolitie overlaat is hartverscheurend. Ik snap dat FLEE op de lijst staat voor de Oscars, maar ik betwijfel toch of het gaat winnen. Het concept is goed, maar de uitvoering vond ik toch echt wat minder. Als de Oscar voor animatie gewonnen wordt, dan is dat eigenlijk voor het verhaal en niet de innoverende gebruik van beelden. Ik denk daarom eerder dat de categorieën Documentary of International passen bij de film.