Pinocchio (2022)

Regie

De veranderingen van regisseur Robert Zemeckis waren in het geval van Pinocchio vaak minder, en de kracht van de originele film neemt ernstig af. Het Pleasure Island element bijvoorbeeld. Kinderen worden door de koetsier verleid om zich te misdragen. Ze luisteren niet naar hun moreel kompas, en ze worden uiteindelijk gestraft voor hun misdragingen door in ezels veranderd te worden. In de nieuwe film zit Pinocchio alleen in een bootje met Lampwick en kijkt hij naar de kinderen die helemaal losgaan, en hij zegt zelfs meerdere keren dat hij tegen vernietiging en valsspelen is. Hij is niet moreel verwerpelijk bezig, drinkt geen echt bier maar gemberbier, keurt de misdaden af, en veranderd nog steeds in een ezel. Wat is dan de les van het verhaal? Eerder in het verhaal wordt hij uit zijn klas gezet, waar hij bij het origineel niet eens de school wist te bereiken, en daarmee had hij eigenlijk geen andere keuze dan de verleidingen buiten de klas te accepteren. Hij leert in de kooi bij Stromboni beloond door te liegen, want dat maakt zijn neus langer waardoor hij bij de sleutel kan. Dat is ook een slechte les, vooral omdat Zemeckis één nieuw figuur in het script erbij heeft geschreven die hem op dat moment had kunnen helpen. Dit zijn in principe meer problemen met het verhaal, maar Zemeckis doet ook niet veel om wat energie in deze scènes te brengen. Hij weet bepaalde elementen mooier te maken, zoals de binnenkant van de walvis en de poppenshow van Stromboni. Visueel is dat prima, maar toch blijft hij ook heel erg rommelig met de edit en scènes volgen elkaar totaal niet logisch op. Het is compleet anders dan eerdere films van Zemeckis als Back to the Future en Who Framed Roger Rabbit.

Op veel punten in de film zijn er meerdere ongeïnspireerde keuzes gemaakt die zeer afleiden van het verhaal, zoals de Disney koekoeksklokken waar te veel focus op ligt en een lang gesprek over een reusachtige afstand die veel te lang doorgaat. Ik miste focus en regie die door het narratief gedreven was. Het verhaal had geen duidelijke boodschap meer, en er gebeurde dingen gewoon omdat ze moesten gebeuren. Het voorbeeld van Lamwick en Pinocchio in een bootje die alles los observeren is hiervan een hoofd voorbeeld voor mij. Het is saai, ongeïnspireerd maar wel vol met lege sensatie die aan je voorbij gaat terwijl je zelf weinig invloed hebt op de scène. Het is een kinderachtbaan van een film: weinig sensatie en een slechtere versie van een echte achtbaan.

Acteerwerk

Ik wil niet heel gemeen doen over kinderacteurs, maar die kinderen op Pleasure Island waren heeeel irritant. Ze waren zo duidelijk van die theater liefhebbende kindjes die nog niet echt weten hoe volwassenen praten en ze doen de mensen die ze hebben gezien op broadway na. Maar het voelt nep, gemaakt en niet boeiend. Ook het danswerk en het zingen is ondermaats, en zelfs Luke Evans weet dat niet goed te maken als de koetsier. Ook Lewin Lloyd als Lampwick is echt volledig hol en niet goed begeleid door de regisseur over de manier waarop hij zou moeten praten. Hij klinkt niet werelds, maar wereldvreemd. Alles wat hij zegt is te ingestudeerd en geoefend. De stem van pinocchio was ook niet goed, en ik had als kijker eigenlijk nooit het idee dat ik naar een echte jongen aan het luisteren was, wat zeer ironisch is voor een Pinocchio-film. Tom Hanks was okay, maar er lag te veel druk op zijn schouders. Hij moest soms hele dialogen met zichzelf doen en er werd maar niet weggesneden. Dus hij is sowieso goed, maar jammer genoeg wist Zemeckis ook dat niet te benutten.

Positieve uitschieters in de film waren Cynthia Erivo die als de blauwe fee een zweverig en etheriaal personage neerzette. Haar stem was dromerig en gleed mooi tussen rijm en gewone spraak en ook haar zangstem was erg hemels. Zo jammer dat ze niet terugkwam in de film. Joseph Gordon-Levitt was ook heel goed als de stem van Jiminy, maar het is wel belangrijk om te bedenken dat het een pure imitatie was. Is dat dan goed, of gestolen achterwerk? Ik ben er nog niet uit.

Script

Er zijn zoveel vreemde dingen die in de film voorkomen. Zo worden karakters geïntroduceerd maar keren nooit terug. Niet alleen de vos en de kat, maar ook de fee, Stromboni, de koetsier en de leraren van Pinocchio. Ze krijgen allemaal aandacht, zijn langer in beeld, en verdwijnen dan weer direct. Dit is een onderdeel van de oude film, en van het boek waar dit op is gebaseerd. Het was nooit echt een coherente film met een duidelijke opmaak, maar dat kan je dus in een remake perfect aanpassen, Maar in plaats daarvan wordt Fabiana in de cast gegooid als een nieuw karakter. Die komt later dan wel weer terug, zoals het bij een goed karakter zou moeten gaan. Noem me cynisch, maar ik krijg wel het gevoel dat ze alleen terugkomt zodat er een serie of sequel gemaakt kan worden met haar. Daarnaast is het einde echt niet goed. Geppetto heeft welgeteld één avond en één montage met Pinocchio op het scherm, maar aan het einde heeft hij alles opgegeven voor het idee van zijn Pinocchio die een duidelijke vertegenwoordiging is van zijn zoon. Dan zegt hij dat hij geen ‘echte’ jongen hoeft te zijn, want hij is zo al echt genoeg. Waar hebben we dan naar zitten kijken? Een man die zijn gezin heeft verloren en een trauma heeft weten te verwerken in zijn eigen losstaande avontuur? Wat is de moraal van het verhaal? Is dit omdat er een sequel moet kunnen komen waarin Pinocchio nog steeds een pop is? Ik hoop het niet. Ook storend vond ik een slagzin die Pinocchio ineens had over positief denken. Het kwam uit het niets en werd twee keer herhaald. Ik neem aan dat de oorsprong hiervan in de edit is verloren, maar het was slordig en onnodig.