In the Heights
Plot
Usnavi (Anthony Ramos) werkt in het kleine buurtwinkeltje in New York dat hij van zijn ouders heeft geërfd. De buurt verandert, en de originele bewoners worden door hoge prijzen en gentrificatie weggejaagd, waardoor Usnavi moet kiezen wat hij voor zich ziet in de toekomst.
Wanneer wil je de film kijken?
Als je zin hebt in een zomerse film, waarbij je ontspannen kan genieten van extravagante dans en muzieknummers, dan moet je In the Heights opzetten.
Recensie:
Hoewel In the Heights een spetterende verfilming van een Broadway musical is, zijn er toch wel een paar aanpassingen in het verhaal die ik minder vind dan de toneelversie van de musical. De dansnummers zijn leuk, de zang is goed uitgevoerd, maar de emotie slaat een beetje de plank mis af en toe. Er zijn situaties die elkaar in de musical anders opvolgen dan in de film, en hierdoor krijg je weinig tijd om emoties te verwerken als filmkijker. Daar zit de grootste fout voor mij, maar de acteurs doen het leuk en regisseur Jon M. Chu richt zich vooral op mooie plaatjes en kleuren. De hitte straalt bijna van het scherm, en het zomerse gevoel komt erg goed over.
Spoiler analyse
Regie
De verfilming van de musical van Lin-Manuel Miranda vraag om knallende muziek, latijnse dansstijl en vooral veel kleur. Dit heeft Jon M. Chu goed begrepen, en hij trekt de kijker mee in een wereld vol passie en energie. Hij heeft plezier, en dat zie je terug op het scherm. De kraan shots en de camera die meebeweegt met de dansers zorgt dat je als kijker een onderdeel bent van de straatfeesten in de wijk The Heigths in Nuevo York. De film is geframed als een verhaal verteld door een oudere Usnavi, waardoor de hyper stilering niet stoort, en de felle kleuren juist een persoonlijkheid aan zijn verhaal geven.
Acteerwerk
Vooral Usnavi (Anthony Ramos) was goed gespeelt in de film, al was Benny (Corey Hawkins) ook goed gecast als zijn beste vriend. Het is vooral een jonge en sexy cast, wat helpt bij het verhaal over jongeren die hun plek zoeken in een veranderend New York waar ze zijn opgegroeid. Het meest volwassen acteerde Olga Merediz (Abuela Claudia) en Jimmy Smits (Kevin Rosario). Smits had jammer genoeg geen zangrol, maar zorgde wel dat er een krachtige vaderfiguur stond voor Nina waarmee de rebellerende jeugdigheid van Leslie Grace goed uitkwam. Merediz heeft duidelijk veel ervaring, en haar nummer kwam hard binnen.
De kleine cameo van Lin-Manuel Miranda als de schraapijscoman en Christopher Jackson als de roomijscoman vond ik erg leuk, en dat is de soort luchtigheid die de film ook nodig heeft tussendoor. Ook de schoonheidssalon dames brengen deze luchtigheid met zich mee, waarbij ik Stephanie Beatriz en Dascha Polanco het leukste vond. De roddeltantes zonder veel intelect maar met veel passie voor alles wat ze doen maakte me vaker aan het lachen.
Script
Voor mij zitten de problemen dus in de vertaling van het script vanuit een toneel-musical. Abuela gaat in het toneelstuk op een ander moment dood, waardoor je niet direct in een feestelijk muzieknummer terechtkomt na haar dood. Ook het activisme van Gregory Diaz IV’s Sonny was misschien wat geforceerd om contemporain te kunnen zijn. Ik vind het idee leuk, maar de uitvoering ontbrak nogal wat subtiliteit. Ik miste ook de moeder van Nina en had graag Jimmy Smiths willen horen zingen. Al die kleine veranderingen maken dat ik de film minder vind dan de originele musical, maar misschien dat ze niet storend zijn als je het voor het eerst kijkt zonder voorkennis.
Publicatiedatum: 01-02-22