Morbius

Regie

Daniel Espinosa regisseerde vooral heel erg donker. Er waren bijna geen scènes in het daglicht. Dit kun je deels begrijpen omdat het een semi-vampierenfilm is, maar het zorgt ook dat er weinig visueel spektakel in de film zit. Er waren wel leuke elementen gebruikt om bijvoorbeeld de echolocatie te illustreren, maar tegelijkertijd was er ook heel veel ruis gebruikt om te laten zien dat Morbius vliegt of snel beweegt. Dat deed me erg denken aan Venom, waar twee personages tegen elkaar vochten in een wolk van slierten rook. Ik denk dan ook dat dit niet de keuze is geweest van Espinoza, en dat dit eerder een idee is van Sony om wat eenheid in de films te stoppen. De CGI was ook te sterk aanwezig in de gezichten van Morbius en Milo. vooral omdat dit effect ook prima met make-up uitgevoerd had kunnen worden. Het haalde me redelijk uit de film, omdat het aanvoelde als maskers waar het licht vreemd op kwam te vallen. In de Bad muziekvideo van Michael Jackson was dit bijvoorbeeld al beter gedaan. Ik vind het jammer dat Espinoza niet zijn eigen gang kon gaan, want zijn film Life was voor mij een onverwacht goede horror en liet zien dat dit een spannende, duistere maar wel boeiende film had kunnen zijn. Eigenlijk was de verwarring al aanwezig vanaf de eerste scène, waarin er in een terugblik vooruit gekeken wordt naar een soort flashback. Ik snap niet waarom de film helemaal stukgesneden is in de edit, maar dit wordt direct duidelijk en blijft verwarring zaaien door de hele film. Scènes lijken niet afgemaakt, dialogen lopen niet.

Acteerwerk

Jared Leto speelt saai, wat voor mij eigenlijk normaal geen probleem zou zijn. In films als House of Gucci, Suicide Squad of Blade Runner 2049 speelde hij een over de top karakter. Hij zette dit ook nog eens extra aan met vreemde acteer keuzes. Dit vond ik erg vervelend om naar te kijken, en haalde me vaak uit de film, maar in ieder geval deed hij iets speciaals en wist je van tevoren niet wat je kon verwachten. Nu was alles wat we zagen een zeer generiek persoon, die niet noodzakelijk een mening of persoonlijkheid had. Dit is a-typisch voor Leto en ging me dan weer te ver de andere kant op. Ik gok dat ook dit te maken heeft met de shots die gebruikt zijn in de edit, want Milo, gespeeld door Matt Smith, had ook dit probleem: Hij deed veel maar er was nooit een echte motivatie. In interviews liet Smith juist weten dat hij veel met Leto mocht improviseren en spelen op de set, terwijl ze elkaar uitdaagden met een realistische en method-acting stijl. DIt zie je totaal niet terug in het eindproduct. In ieder geval had Smith wel nog een beetje lol met zijn rol, en deed hij af en toe denken aan een klassieke vampier die wel wat over de top kon gaan.

Script

Milo noch Morbius hadden een duidelijk karakter, een sterke motivatie, of iets anders waardoor ik meer over ze te weten wilde komen of hun acties kon verklaren. Het was duidelijk dat Milo niet dood wilde en daarom het medicijn zelf ook nam, maar verder weet ik niet waarom hij een hele andere blik op de wereld heeft dan Morbius. Ze groeiden samen op, werden allebei gepest en waren allebei uiteindelijk slim want ze werkten met elkaar in een lab. Dit is denk ik het meest storende element van de film, want een duidelijke achtergrond had me meer mee kunnen laten leven met de situaties. Nu was het, net als elke andere origin story in oude stripboekfilms, een slechterik die dezelfde krachten heeft als de hoofdpersoon en een beetje loopt te vuistvechten. Het is ook jammer dat er steeds wel een poging wordt gedaan om iets unieks te doen. Er zit een boeiende horror verstopt in de scène op de boot, en een thriller mysterie in de dood in het ziekenhuis, maar deze komen nooit echt tot hun recht. Er wordt gehint naar een Jackyll en Mr. Hyde dynamiek tussen Morbius’ donkere kant en zijn lichtere kant, maar dat bleek uiteindelijk op niets uit te draaien. Het bleek, zoals we allemaal in het publiek wel wisten, Matt Smith’s vampier te zijn die de zuster had vermoord, in plaats van de boeiendere optie. Als ze een duidelijke unieke kant hadden gekozen dan was de film waarschijnlijk op zijn minst de moeite waard geweest, maar nu probeerden de scriptschrijvers te veel en slaagden ze in niets. Er waren veel andere kleine details die me stoorden, maar ik denk dat dit niet noodzakelijk aan het script ligt, maar eerder aan de latere bewerking door de editors. De dialogen lijken soms vreemd opgesneden, en de opvolging van de scènes waren ook vaak onlogisch, maar dat komt allemaal door post-productie. Wat ik wel toch een irritant en zeer vreemd stukje vind: Een detective schudt aan een kattenbak en roept de kat, en concludeert daarna dat zowel de kat en het baasje wel weg zullen zijn. ALS dit inderdaad in het script stond, dan moeten die mensen direct hun schrijvers pasjes inleveren en een nieuwe baan zoeken.