The East
Plot
Sarah (Brit Marling) gaat undercover voor een privaat beveiligingsbedrijf die zich voor grote bedrijven bezighoudt met bescherming tegen milieuactivisten. Eenmaal in de wereld ondergedoken sluit ze zich aan bij The East, een groep activisten die de ceo’s van grote bedrijven verantwoordelijk willen houden voor misstanden van hun bedrijven. Hier ontmoet ze Benji (Alexander Skarsgård), Izzy (Elliot Page) en Doc (Toby Kebbel) die haar in de groep verwelkomen en haar voorstellen aan de wereld van eco-terrorisme en alles waar dit voor staat.
Wanneer wil je de film kijken?
Voor mensen die zich nog nooit hebben verdiept in het negatieve aspect van ‘Corporate America’ kan het ogen openen, maar anders voelt het toch voornamelijk als een herhaling van eerder vertelde verhalen.
Recensie
Het grootste probleem met de film is dat het nogal mild is, en soms wat kinderlijk geschreven. De schrijver en regisseur wilde duidelijk iets zeggen over de stand van zaken in de grote zakelijke wereld in Amerika, maar doen dit met een redelijk saai infiltratie verhaal. De oprechte verontwaardiging van de personages die we tegenkomen over het onrecht in de wereld voelt alsof het vanuit een boze tiener komt, die voor het eerst honger op de wereld ontdekt. De groep eco-warriors waren daarom nogal typische, eendimensionale hippie-types die vooral zweverig handelen en allemaal een kinderlijke levensfilosofie erop nahouden. Elliot Page en Toby Kebbell gaven nog wat diepgang en energie in de film, maar de rest van de acteurs leken een beetje te slaapwandelen. De boodschap is niet slecht, maar de film duurt te lang en heeft te veel stappen die niet echt nodig zijn. Ik geloof dat er meerdere boeiende gedachten achter de film zitten die in een miniserie misschien goed verkend kunnen worden, maar in filmvorm werkte het script niet. Er werd te lang stilgestaan bij het voorstellen van de personages en te weinig aan de ideeën achter het activisme en de wereld die zorgt dat er eco-terrorisme nodig is. Toch is de spanningsopbouw in de eerste helft van de film best sterk gedaan, en de moeite waard om te kijken. Jammer dat het einde niet zo spannend is.
Spoiler analyse
Regie
Er wordt door regisseur Zal Batmanglij vooral veel gewerkt met montages om het verloop van de tijd weer te geven, en hij slaat daarmee volgens mij hele boeiende momenten in het leven van de hoofdpersoon over. Ik had denk ik liever een film gezien over het onderduiken in een voor Sarah vreemde wereld dan haar betrokkenheid bij de top van de organisatie. Er wordt ook veel gewerkt met spanningsbogen die worden opgebouwd in het verhaal, en ondersteund door de regie, maar ik vond het vaak een kleine anticlimax. De muziek en beelden gaven me het idee dat er een ontknoping van een mysterie aankwam, maar dit voelde ik nooit echt zo. De achtergrond van Benji bijvoorbeeld was een beetje tegenvallend, want hij geeft dit gewoon toe aan Sarah. Daarmee is haar hele stiekeme sluipen en onderzoek eigenlijk voor niets geweest. Het voelt alsof dit trucjes waren om het publiek zich meer betrokken zou voelen bij Sarah, maar dit had op subtielere en betere manieren gekund, door bijvoorbeeld haar langer te volgen in het eerste deel van haar onderduikverhaal.
Acteerwerk
Alexander Skarsgård vind ik geen slechte acteur, maar hij heeft in deze film totaal geen charisma en ik geloofde niets van zijn gedrevenheid. Het script doet vermoeden dat hij een soort cultleider is die als inspiratie dient voor zijn volgelingen, maar dit kwam niet uit zijn handelen op beeld. Brit Marling als hoofdpersoon lijkt ook redelijk onderkoeld haar rol te willen spelen, en hun relatie voelt daarom niet oprecht. Toby Kebbell laat wel sterk spel zien als Doc, met een bepaalde treurigheid in zijn ogen. Elke keer dat hij op beeld is voelt hij een beetje afwezig, maar nooit ongeïnteresseerd. Ik denk dat hij het meeste doet met zijn rol. Elliot Page speelt vooral heel emotioneel, waardoor het contrast met de “hoofdpersonen” alleen maar groter wordt. Vooral door de relatie met de vader van Izzy krijgt deze rol wat vlees, maar de rest van de rollen zijn klein en makkelijk te vergeten.
Als CEO van een beveiligingsbedrijf was Partricia Clarkson erg sterk. Ze was manipulatief, maar toch ook een krachtige vrouwelijke verschijning. Zonde dat haar rol nou net weer ingekort is.
Script
Het script lijkt vaak geschreven door een verontwaardigde tiener die denkt even de problemen in de wereld op te kunnen lossen. De acties van de activisten zijn vrij simpel en missen diepgang, en daarnaast waren er te veel van dit soort “jams” in de film. Omdat na elke jam Sarah weer verslag moest doen werd het tempo volledig uit de film gehaald. Hierdoor merkte ik ook nauwelijks dat Sarah langzaam haar geloof in de zakelijke wereld verloor en steeds verder de eco-terroristen kant werd opgetrokken. Ik denk dat daar, in de indoctrinatie en de langzame verandering van standpunten, veel meer verhaal in zat dan in de simpele acties. Het script wilde te veel aanpakken, waardoor het nogal nietszeggend is. In principe prima bedacht, en ook de dialogen waren niet slecht geschreven, maar het probleem is dat er te veel onderwerpen te oppervlakkig aan bod komen. Hadden de schrijvers één onderwerp gekozen als focus, dan was er veel meer aan de film geweest.